(oznaczany też jako M-141, ros. nazwa Стриж, tzn. "Jerzyk") – bezzałogowy samolot rozpoznawczy (UAV) opracowywany w biurze konstrukcyjnym Tupolewa w ZSRR od lat 60. XX wieku, rozwinięcie starszej konstrukcji Tu-123.
Długość 14,33 m, rozpiętość skrzydeł 3,88 m, masa całkowita 5370 kg, wyposażony w silnik turboodrzutowy Tumański KR-17A o ciągu 19,6 kN.
Prędkość 1000 km/h, zasięg 1000 km, pułap 6000 m. Wyposażony był w aparaturę rozpoznawczą (aparaty fotograficzne, radary, kamery, aparaty na podczerwień itp.).
Oblatany pod koniec 1974, do służby w armii ZSRR wszedł w 1979, wyprodukowano łącznie 152 egzemplarze, a zaprzestano ich produkcji i wycofano ze służby w latach 80. XX wieku. Jego pomniejszona wersja (blisko dwukrotnie krótsza i czterokrotnie lżejsza) nosiła oznaczenie Tu-143 Рейс ("Lot") i oblatywana była także w latach 70.; zastąpiona została przez nieznacznie różniącą się od Tu-143 konstrukcję Tu-243 Рейс-Д, a potem przez Tu-300 Коршун ("Kania").
źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Tu-141