(oznaczany też jako M-141, ros. nazwa Стриж, tzn. "Jerzyk") – bezzałogowy samolot rozpoznawczy (UAV) opracowywany w biurze konstrukcyjnym Tupolewa w ZSRR od lat 60. XX wieku, rozwinięcie starszej konstrukcji Tu-123.
Długość 14,33 m, rozpiętość skrzydeł 3,88 m, masa całkowita 5370 kg, wyposażony w silnik turboodrzutowy Tumański KR-17A o ciągu 19,6 kN.
Prędkość 1000 km/h, zasięg 1000 km, pułap 6000 m. Wyposażony był w aparaturę rozpoznawczą (aparaty fotograficzne, radary, kamery, aparaty na podczerwień itp.).
Oblatany pod koniec 1974, do służby w armii ZSRR wszedł w 1979, wyprodukowano łącznie 152 egzemplarze, a zaprzestano ich produkcji i wycofano ze służby w latach 80. XX wieku. Jego pomniejszona wersja (blisko dwukrotnie krótsza i czterokrotnie lżejsza) nosiła oznaczenie Tu-143 Рейс ("Lot") i oblatywana była także w latach 70.; zastąpiona została przez nieznacznie różniącą się od Tu-143 konstrukcję Tu-243 Рейс-Д, a potem przez Tu-300 Коршун ("Kania").
źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Tu-141
Taktyczny, bezzałogowy aparat latający opracowany przez izraelską firmę AAI Corporation i jej amerykańską filię. Przeznaczony do prowadzenia rozpoznania pola walki w dzień i w nocy.
Shadow jest konstrukcją kompozytową z silnikiem spalinowym napędzającym drewniane, dwułopatowe śmigło pchające. Kadłub zaopatrzony jest w trójgoleniowe podwozie. Aparat startuje poziomo z pasa startowego lub innej pozbawionej przeszkód płaskiej powierzchni, w przypadku kiedy start poziomy jest niemożliwy, Shadow może startować z wykorzystaniem pneumatycznej katapulty. Aparat ląduje poziomo i zatrzymywany jest przez system lin, które łapie hakiem zamocowanym pod kadłubem. RQ-7 zaopatrzony jest w dwa typy stabilizowanych głowic optoelektronicznych. Pierwsza z nich to POP-200 (Plug in Optronic Payload-dołączane wyposażenie optoelektroniczne) i nowsza wersję POP-300. Obydwie głowice opracowane zostały przez izraelską firmę Tamam Division będącą częścią Israel Aerospace Industries. Na standardowe wyposażenie głowic składają się kolorowa kamera obserwacji dziennej, kamera termowizyjna oraz laserowy wskaźnik celów. W głowicy POP-300 poprawie uległa jakość rejestrowanego obrazu. Obraz przesyłany jest do naziemnego stanowiska kontroli lotu w czasie rzeczywistym.
źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/RQ-7_Shadow
Bezzałogowy aparat latający opracowany w drugiej połowie lat 80 w Izraelu przez firmę Israel Aerospace Industries. W 1988 roku zwyciężył w konkursie na taktyczny bezzałogowy aparat latający dla US Army.
Hunter to aparat bezzałogowy w układzie wielokadłubowym. W środkowej gondoli znajdują się dwa silniki motocyklowe Moto Guzzi o pojemności 750 cm³. Jeden z nich, umieszczony z przodu jest silnikiem ciągnącym, drugi, z tyłu, pchającym. Oba silniki zaopatrzone są w drewniane, dwułopatowe śmigła. W gondoli mieszczą się również układ sterowania, system nawigacyjny, system rozpoznawczy oraz układ transmisji danych z anteną umieszczoną w okrągłej owiewce nad kadłubem. Do gondoli przymocowane jest również stałe, trójkołowe podwozie. Skrzydło proste składa się z centropłata bez wzniosu i demontowanych podczas transportu aparatu końcówek o obrysie trapezowym i niewielkim wzniosie dodatnim. Skrzydło zaopatrzone jest w wychylane elektrycznie klapy i lotki. Do centropłata przymocowane są dwie belki ogonowe połączone ze sobą statecznikiem poziomym. Usterzenie pionowe jest zdwojone i nachylone do wewnątrz. Hunter może startować jak typowy samolot jak również ze specjalnych wyrzutni z użyciem rakietowych przyspieszaczy startowych. Aparat może wykonywać swoje misje po wcześniej zaprogramowanej trasie jak również być sterowany przez operatora znajdującego się w naziemnym stanowisku kontroli lotu.
źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/RQ-5_Hunter
Taktyczny, bezzałogowy aparat latający opracowany przez amerykańską firmę Alliant Techsystems. Miał być to aparat przeznaczony dla wszystkich rodzajów sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych z wyłączeniam United States Air Force.
Outrider posiadał tandemowe skrzydła, umieszczone jedno za drugim, na górnej i dolnej części kadłuba, połączone ze sobą swoimi końcówkami. W wersji prototypowej aparat napędzany był silnikiem tłokowym a w ostatecznej silnikiem rotacyjnympołączonym ze śmigłem pchającym. Do kadłuba przymocowane było trójkołowe podwozie, aparat startował i lądował sposobem "samolotowym" jednak w przypadku braku miejsca do lądowania, misja mogła zakończyć się na spadochronie. RQ-6 wyposażony był w stabilizowaną głowicę optoelektroniczną firmy IAI Tamam, POP (Plug-In Optronic Payload). W głowicy można było umieścić kamerę do obserwacji dziennej oraz kamerę podczerwoną do wykorzystania w nocy. Outrider mógł wykonywać swoje zadania w sposób w pełni autonomiczny jak również być sterowany ze stanowiska naziemnego, na pokładzie zamontowany był odbiornik systemu GPS.
źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/RQ-6_Outrider
Bezzałogowy statek powietrzny (dron) produkowany przez Northrop Grumman, mogący prowadzić rozpoznanie bez przerwy przez 24 godziny z pułapu 20 km.
Pierwsze loty próbne tego aparatu przeprowadzono w 1998 roku, a już w 1999 roku siły zbrojne USA otrzymały jeden egzemplarz próbny. Samolot ten nie musi korzystać z lotnisk w rejonie konfliktu zbrojnego, albowiem może wystartować np. z terenu USA i prowadzić rozpoznanie w dowolnym punkcie kuli ziemskiej. Jest to system całkowicie autonomiczny i po odpowiednim zaprogramowaniu może wykonywać zadania bez udziału operatora. Na płatowcu zamontowano najnowocześniejsze komputery, które przejęły rolę kontrolera i operatora lotu, niemniej jednak wykonywane zadanie w każdej chwili może zostać zmienione lub przerwane przez operatora naziemnego. System nawigacyjny Global Hawk składa się z precyzyjnego systemu inercyjnego INS oraz systemu satelitarnego GPS. Aparat posiada także pasywne oraz aktywne systemy zakłócające promieniowanie elektromagnetyczne, wyrzutnię flar termicznych oraz holowany pozorny cel. To w połączeniu z dużym pułapem operacyjnym powoduje, że aparat ten jest niezwykle trudny do wykrycia i zestrzelenia. Na jego pokład można załadować nawet do 1500 kg sprzętu specjalistycznego. Standardowym wyposażeniem są czujniki elektrooptyczne, na podczerwień oraz radiolokator.
Global Hawk miał po zakończeniu prób i osiągnięciu pełnej gotowości bojowej zastąpić w 2012 samoloty Lockheed U-2. Na początku stycznia 2012 Pentagon postanowił jednak zachować w linii 33 U-2, anulując zakupy RQ-4 Block 30, w przyszłości USAF ma jednak otrzymać maszyny w wersji Block 40. 29 marca 2014 roku RQ-4 wykonał lot trwający 34,3 h, był to najdłuższy lot tego typu maszyny (bez tankowania w powietrzu).
źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/RQ-4_Global_Hawk